موسیقی و شیطان‌پرستی

شیطان‌پرستان با استفاده از موسیقی توانستند به نفوذ خود در بسیاری از نقاط جهان بیفزایند. بیشتر این اقدامات، در فضای تأسیس و فعالیت گروه متالیکا دنبال شده است.

متالیکا

در سال 1981 یک نوازنده ی درام به نام «لارس الریچ» با انتشار آگهی فراخوان، تشکیل گروه «هوی‌متال» را اعلام کرد و پس از مدتی موفق به جذب افراد مختلفی شد. در ظاهر، این گروه، فعالیت ابتدایی خود را به صورت پنهانی، غیرقانونی و زیرزمینی آغاز کرد اما در حقیقت، حمایت سازمان جاسوسی امریکا را به عنوان پشتوانه ی خود داشت.

درباره ی محتوا و ارزش‌های القایی متالیکا باید گفت که این گروه در حقیقت ضدارزش‌هایی را ارائه می‌کند که شامل بازگشت به تاریکی (محور اصلی تفکرات شیطان‌پرستی)، بی‌رحمی، تجاوزات جنسی، فحاشی و هجوم به جامعه و فرهنگ عمومی آن است. متالیکا از هم‌جنس‌بازی دفاع می‌کند و آلبومی را در سال روز مرگ «کوئین» هم‌جنس‌باز به نام امریکایی منتشر کرد.

خوانندگان این گروه، روی صحنه و در کلیپ‌های خیابانی، دست به خوردن و آشامیدن میوه‌های فاسد، ادرار، مدفوع، خون و مردار می‌زنند و از کثیف‌ترین گروه‌های موسیقی جهان به‌شمار می‌آیند. «برایان هاگ وارنر» با نام مستعار «مرلین منسون» یکی از آن نمونه افرادی است که با بهره‌گیری از احساسات جوانان دورمانده از معنویت و به مدد کارهای شنیع، توانسته به شهرت و ثروت کلانی دست یابد و در سال 1997 یکی از خبرسازترین چهره‌های جهان شود.

دلایل استفاده از موسیقی

الف) جاذبه‌های مجازی و حاشیه‌‌‌ای موسیقی متالیکا، مانند ایجاد فضا برای روابط آزاد دختران و پسران.

ب) ارزان و قابل دست رسی بودن موسیقی با توجه به ارتقای تجهیزات فنی تکثیر و توزیع.

ج) کاهش سطح حساسیت - یا حساسیت‌زدایی - از طریق نفوذ به خانواده‌ها، شرکت‌ها، اتومبیل‌های شخصی، رایانه‌های شخصی و در نهایت گوشی‌های تلفن همراه.